badylarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie lub z niechęcią o ogrodniku (zwykle zamożnym) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
badylarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. pot. «podmiejski ogrodnik» Podwarszawski badylarz. 2. łow. «byk łosia lub daniela, mający poroża rozgałęzione w grube palczaste wyrostki» … Słownik języka polskiego
badylarz — podmiejski hodowca warzyw … Słownik gwary warszawskiej
badylarka — ż III, CMs. badylarkarce; lm D. badylarkarek 1. pot. forma ż. od badylarz. 2. zool. «Micromys minutus, pospolity gryzoń z rodziny myszowatych, będący szkodnikiem; wije gniazdo na źdźbłach zbóż, zamieszkuje pola Eurazji» … Słownik języka polskiego
badylarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. badylarkarce; lm D. badylarkarek, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta badylarz {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień